29 Ocak 2014 Çarşamba

Yaşama yeniden tutunmak...


Hani bitmişti ya...tükenmişti...hayatın anlamı, yaşamanın gereği, tutunacak bir dal kalmamıştı.... ne oldu?

İşte tam da o noktadayken....tam da herşeyden vazgeçmişken geldi O.

Hayatıma yepyeni bir anlam kattı....hiç bilmediğim ve hatta hayal dahi edemeyeceğim duygular yaşattı bana.

Kara bir deliğe döndü sandığım kalbime yepyeni bir ışık oldu...sımsıcak bir sevgi seli oldu ve beni doludizgin aşık etti kendine...salya sümük ağlatarak ilk günden.....ama mutluluktan.....çılgıncasına mutluluktan!
Sonra da en sıcak tebessümlerimin, en içten kahkahalarımın nedeni oldu O.

Hep bir kızım olsun isterken koşa koşa girdi hayatıma ve tam orta yerde kendine bir taht kurup, pişkin pişkin kuruluverdi küçük bey!

Dört ayaklı bir pamuk yumağı kılığna girmiş bir melek olduğuna yürekten inandığım canım oğlum... Hippie!

Seni seviyorum.....





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder